Colca Canyon

De Colca Canyon is de een na diepste canyon ter wereld (de diepste ligt enkele kilometers verder). Met een diepte van 4160 meter is deze canyon meer dan twee keer zo diep als de Grand Canyon in Amerika. Dat belooft wat! Al moet ik zeggen dat ik bij aankomst iets anders had verwacht: de Grand Canyon (of de Fish River Canyon in Namibië) liggen namelijk in een redelijk vlak landschap en opeens zie je een enorm opening in de aarde waar de rivier in de diepte stroomt. De Colca Canyon lijkt meer op een vallei met daar omheen enorme hoge bergen. Door deze eigenschap zijn er veel discussies of de Colca Canyon wel een echte canyon is. Desondanks was ik toch enorm onder de indruk toen ik voor het eerst de "Canyon" zag!

Maar ik begin eerst met Arequipa, een mooie stad van waaruit je meestal een trip naar de Colca Canyon begint. Samen met Sucre in Bolivia was Arequipa een van de twee mooiste steden die ik op dat moment had gezien. Hier enkele fotos:

Mooie oude gebouwen, op elke hoek een kerk die nog mooier is dan de vorige en genoeg pleinen waar je in de schaduw van een palmboom even kan uitrusten. Ook de huizen in het oude centrum met prachtige houten erkers mogen er zijn! En wat een verschil met Bolivia! Nu waren er weer voor het eerst meer echte winkels dan ter plekke gefabriceerde miniwinkeltjes van straatverkopers.

In Arequipa kwam ik weer een oude bekende tegen: Sam. Na Huayna Potosi was hij naar Sucre vertrokken en we kwamen de zelfde dag aan in Arequipa. Hij was enkele maanden geleden al in Arequipa geweest en stopte hier alleen om de rit van La Paz naar Lima even op te breken. Hij had de Colca Canyon al gedaan en ik kreeg veel goede tips van hem.

Voor 110 dollar kon je een drie daagse trip doen in de canyon, maar met de tips van Sam besloot ik het in mijn eentje te doen. Geen last van langzame mensen, een stuk goedkoper en ik kon mijn eigen plan trekken. Alleen het vervoer was nog even een puntje van aandacht. Je kon met het langzame en alles behalve punctuele openbaar vervoer gaan, maar Sam had iets anders gedaan: bij een reisbureau had hij alleen de heen en terugreis van de 3 daagse trip genomen (ongeveer 10 dollar). Toen ik dit ook probeerde bij dat reisbureau kreeg ik het antwoord dat dat absoluut niet mogelijk was en dat ze dat al jaren niet meer deden... Wat nu? Uiteindelijk een andere organisatie in een klein afgelegen steegje gevonden waar dat geen probleem was (Aliberry Viajes Turismo). De route die ik heb gedaan: Arequipa - Cabanaconde - LLahuar (dag 1), LLahuar - Fure - Huaruro  Fall- Oasis (dag 2) en Oasis - Cabanaconde - Arequipa (dag 3). Hieronder een plattegrond van het gebied:

De dag daarop begon de trip naar de Colca Canyon erg vroeg: vertrek om 4:30!! Na een lange rit met veel bochten (zeer lastig om te slapen...) en ontbijt kwamen we aan bij het Condor Viewpoint. We hadden de canyon al een beetje onderweg gezien, maar nu zag je voor het eerst de diepte:

Wat een enorme vogels zeg! En wat glijden ze elegant door de lucht, alsof het ze geen enkele moeite kost. Schitterend. Naast het spectaculaire uitzicht was deze stop ook een reunie: ik kwam hier Carolien, Hester en Teuntje tegen met wie ik samen de trip bij Uyuni, Bolivia heb gedaan en Linda van de Navimag in het zuiden van Chili. Wat een toeval. Carolien, Hester en Teuntje kwamen net terug van de Colca Canyon en Linda ging met een toer mee.

Daarna was het snel verder naar Cabanaconde om de trip te beginnen. Alle mensen die met een tour mee gingen waren al eerder uitgestapt. Ik had besloten om een andere route te lopen met minder toeristen. Hier enkele fotos van het begin van de hike door de Colca Canyon:

Cabanaconde

De Colca Canyon

Overal kleine irrigatie riviertjes

Het was even zoeken naar het begin van de route (ik liep op een oude en handgetekende kaart..), maar enkele lokale herders met een kudde schapen en geiten hielpen mij maar al te graag! Wat zijn de mensen hier ontzettend vriendelijk. Dat viel mij hier en in Bolivia erg op. Een enorm verschil met Chili en Argentinië (niet dat ze daar onvriendelijk zijn, maar je merkt wel een enorm verschil). Toen 1200 meter omlaag de canyon in. Dit ging via een schitterende weg vol met bloemen en bijzondere planten: 

Op de foto hierboven zie je van rechts naar links de route gaan. Via de rivier ging de route daarna weer omhoog en verder (in het midden van de foto). Na vier uur vlot wandelen was ik bij het eerste hostel (LLahuar). Het hostel had een prachtig uitzicht en voor nog geen 15 euro had je een slaapplek (privekamer), avondeten, ontbijt, hotspring, kookles en visles. Opnieuw waren de mensen van het hostel nog vriendelijker dan je je kan voorstellen. Die hotsprings waren erg aangenaam na de wandeling!

Na de hotsprings een beetje meegeholpen met het avondeten en samen met een local wezen vissen. Meerdere keren beet en zelfs een vis uit het water gekregen, maar die viel al snel van mijn haakje. De local had met zijn werpnet meer geluk en die avond hebben we verse vis met rijst, versie groenten en groentensoep gegeten. Het enige dat ze niet zelf maakte waren enkele kruiden en de rijst.
Die avond vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag zou ik twee dagen in een dag doen. Ik wou namelijk de waterval Catarata/Huaruro zien, maar normaal doe je dat in twee rustige dagen. Machu Picchu stond in het verschiet en Sam was het ook gelukt in een dag, dus waarom niet? De trip begon mooi en onderweg  kwam ik nog een local tegen die bezig was met het voorbereiden van de lunch (tweede foto):

De route was geweldig. Wat een enorm mooie omgeving. Schitterend. Val een klein beetje in herhaling, maar dit was toch eigenlijk wel een van de allermooiste plekken die ik tot nu toe had gezien. Het is lastig om alles te onthouden, omdat alles constant wordt vervangen door nog mooiere plekken.. Na dit kleine dorpje was het even tijd voor de lunch met een prachtig uitzicht:

Op beide fotos zie je links de route waar ik vandaan kwam. Daarna snel verder:

De route werd steeds mooier en ik moest me een weg banen door een zee van bloemen. Ik had in het begin van de dag vier touristen gezien, maar na het dorpje was het de natuur, een jonge uit het kleine dorpje die ging vissen en ik. Wat een rust en uitzicht! Langzaam kwam de waterval in zicht:

Even staan kijken naar het geweld van het water, maar kon niet al te lang blijven als ik niet in het donker wou aankomen. Op de weg terug via het kleine dorpje kwam ik nog een vrouw tegen die bezig was met de was (ondanks dat de mensen enorm vriendelijk zijn is er een ding wat ze liever niet willen: op de foto..):

Een stuk verder kwam ik het volgende tegen: 

Het dorpje ligt enorm afgelegen (het eerste dorpje waar je met de auto kan komen ligt op 4 uur wandelen, maar het eerste dorpje waar ze eten verkopen is Cabanaconde, nog eens 4 uur verder met de auto: 8 uur heen en 8 uur terug voor je boodschappen dus!) en alles moet dus met ezels vervoert worden. Wat een verschil met Nederland waar je over het algemeen binnen 10 a 15 minuten toch wel bij een supermarkt bent. 

Na 9.5 uur wandelen kwam ik aan bij het tweede hostel en de laatste nacht in de Colca Canyon:

Dit hostel was weer omringd door bloemen en na het avondeten vertrok de eigenaar met zijn paard en ezel naar Cabanaconde, om de volgende ochtend vroeg weer terug te komen met nieuwe boodschappen. Het meeste van het avondeten verbouwde de man zelf maar dingen als pasta, rijst, zout, gas en lucifers moest hij kopen. Hij liet mij en een Frans stelletje achter in zijn hostel met de vraag: kan je de deur achter je dicht doen na het ontbijt, want anders gaat de hond aan de pannen en borden zitten. En weg was hij.

Die avond niet veel meer gedaan.. Was toch wel een redelijke wandeling die dag. En morgen weer 1200 meter omhoog, de canyon uit. Door de lange tocht van de dag ervoor viel die 1200 meter omhoog wel een beetje tegen ik was net op tijd voor de bus terug naar Arequipa. Hier een foto toen ik net de canyon uit kwam:

De busrit naar Arequipa was weer prachtig en dit was onderweg het uitzicht:

Achteras, ow die heb je toch niet nodig!

Eenmaal in Arequipa was het even reorganiseren en op naar Cusco en Machu Picchu!