For non Dutch readers, use the translation app on the right hand side for my old Dutch blogs

Hi there,

Thank you for visiting my blog. Via this digital medium I'm trying to give you a glimpse of my effort to travel the world. On the right hand side there's an overview of where I've been whilst blogging. Hopefully I'll succeed in making you jealous enough to follow me in my footsteps to the places I've blogged about, but also to places I haven't seen yet. Enjoy!

Sven

San Pedro de Atacama

Ik vertrok ´s avonds uit Santiago, dus het eerste deel van de busreis heb ik niks gezien. Toen ik eenmaal wakker werd was het landschap compleet anders dan bij Santiagio. We reden nu langs de kust en het was grauw, grijs en helemaal leeg:



Na Antofagasta reden we de Atacama woestijn in. Het weer werd snel beter en alles was kurkdroog:




Na 26 uur kwamen we uiteindelijk in het donker aan in San Pedro de Atacama. Ik had dus geen idee hoe San Pedro er uit zag. De volgende ochtend kreeg ik het volgende te zien:


Een zanderig dorpje met huizen van klei. Nergens bakstenen of asfalt. Alles gaat erg rustig en heel relaxed en overdag is het bloedheet. Samen met Andy (een Amerikaan uit het hostel) een toer naar ze zoutmeren en Valle de la Luna/Muerte geboekt. Op weg naar de zoutmeren kwamen we langs een hardlooptocht dwars door de Atacamawoestijn. Wat moet dat afzien zijn!

De zoutmeren waren prachtig! En we konden ook even zwemmen in een van de meren. Door de hoge concentratie zout bleef je goed drijven.




Door de lage hoeveelheid lichtvervuiling en de schone lucht stonden er meerdere telescopen op de bergen rondom San Pedro. Op dit moment stond 60% van alle telescopen hier in de Atacamawoestijn en in de aankomende jaren zou dit toenemen tot 80%.

Het zout kwam uit de bergen en vroeger was hier een enorm meer. Door de zon is bijna al het water verdampt en is het zout achtergebleven. De dag daarna stond Valle de la Luna en Valle de la Muerte op het programma. Of Vale de la Luna echt op de maan lijkt vraag ik me af, maar het ziet er wel heel bijzonder uit. Valle de la Muerte (eigenlijk Valle de la Marte, Mars valley, maar de pastoor die alle gebieden benoemde had moeite met de uitspraak..) heeft meer weg van Mars. Hier enkele foto´s van Valle de la Luna:




Het witte spul lijkt erg op sneeuw, maar dat is het zout. Ik heb het nog even voor de zekerheid geproefd en het was inderdaad zout! De wegen zijn trouwens enorm slecht (je trilt alle kanten op) en het lijkt alsof deze man alles in zijn eentje moet doen.


Valle de la Muerte:




We sloten de avond af met een drankje en een mooie zonsondergang op de vlakte. De dag erna stond de 4x4 tocht naar Uyuni in Bolivia op het programma met nog veel meer schitterende natuur.


No comments:

Post a Comment