Huaraz en de Santa Cruz trektocht

Terug naar Huaraz, een klein dorpje in de Cordillera Blanca, een bergketen in de Andes in Peru. Het is alweer zeven maanden geleden dat ik daar was! Het dorpje Huaraz zelf is niet heel bijzonder. Door modderstromen en aardbevingen staan hier geen oude gebouwen. Er is een supermarkt waar je boodschappen kan doen voor tijdens de wandeltochten, maar je kan ook alles op de markt kopen:

Heerlijke lunch met drankje (daar zullen ze geen bronwater voor gebruiken, maar bijzonder genoeg ben ik er nooit ziek van geworden):

Er wordt druk gebouwd in Huaraz en voor de eerste keer zag ik een tuctuc in Zuid Amerika!

 

Je kan natuurlijk een betonpomp gebruiken om het beton binnen te krijgen, maar in Peru is het goedkoper om een grote groep bouwvakkers met emmers heen en weer te laten lopen. Dat zal je in Nederland niet zomaar zien.

 

 

 

Ik had besloten de Santa Cruz trek van vier dagen en drie nachten te doen. In Huarez zijn er nog veel meer dingen te ondernemen (ijsklimmen, bergklimmen) en je kan ook veel dagtochten doen. Nou kan je de Santa Cruz trektocht doen via een reisorganisatie, maar ik besloot het gewoon zelf te doen. Zelf je eten koken, alle spullen (tent, slaapzak, voedsel enz) zelf dragen, je eigen tempo lopen en het is een stuk goedkoper. Nadat ik bij enkele reisorganisaties en het kantoor van de berggidsen langs was gegaan had ik alle benodigde informatie. Ik had ook twee kaartjes gekregen van het gebied. Op dag 1 zou ik van Vaqueria naar Huaripampa lopen, dag 2 van Huaripampa via Punta Union naar Taullipampa, dag 3 van Taullipampa via het gletsjermeer Arhuaycocha naar Llamacoral en op dag 4 van Llamacoral naar Cashapampa.

 

 

 

Voor al dat wandelen heb je natuurlijk ook eten nodig. Ik had bijna vier kilo bij me voor vier dagen. Ik eet normaal al veel, maar wanneer ik aan het hiken ben gaat er nog een schepje bovenop. Water stroomt er overal van de bergen naar beneden, dus dat zou ik onderweg bijvullen. Omdat je helaas niet zeker weet of er een dood dier of uitwerpselen bovenstrooms in het water liggen nam ik mijn Steripen mee.

 

Om op tijd in Vaqueria aan te komen vertrok ik om 06:00 in Huaraz. Dit was een van de busjes waar ik in zat. Opnieuw rijden de buschauffeurs hier weer als Michael Schumacher en had ik af en toe klamme handjes. Het ging twee keer bijna helemaal mis en het scheelde niet veel of we hadden een frontale botsing gehad met 120km/h.

Onderweg kreeg ik dit uitzicht vanuit het busje te zien. Schitterend!

Dit was het begin bij Vaqueria en ik had er precies drie en een half uur over gedaan om hier te komen. Daar begon de trektocht dan!

De trektocht begon schitterend en zo nu en dan liep je door een klein dorpje. Ook hier waren de locals weer erg vriendelijk. Er staan hier niet veel bordjes die de route aangeven, maar er zijn genoeg mensen die je graag helpen. De vrouwen dragen hier nog mooie traditionele kleding:

De dorpjes hielden op en er bleef alleen een pad over. Er lopen hier veel paarden en koeien vrij rond:

Huaripampa, mijn eerste slaapplek! De hele dag had ik nog geen toerist gezien en ik stond in mijn eentje op de kampplek. De kampplek zelf bestaat uit een bordje en een vervallen toilet.

Een foto van de nacht met sterren:

Het was die nacht ijs en ijskoud. Ik was heel erg blij met mijn dikke donzen slaapzak. Het is hier zo koud vanwege de hoogte (+3000m) en de hoogte maakt ook dat je in het begin wat sneller buiten adem bent.

Dag twee, op naar Punta Union op 4750 meter! Opnieuw weer een schitterende dag met een prachtig landschap.

En toen was het klimmen. Punta Union kan je op de volgende foto zien, rechts waar het steen een beetje grijs/wit wordt:

 

Het pad waar ik over liep:

 

Na een zware klim was ik eindelijk boven. Wat een uitzicht. Prachtig. Op de achtergrond zie je de berg Taulliraju (5830m) en Pucajirca (6050m):

Aan het eind van de middag kwam ik aan in Taullipampa, waar ik de tweede nacht zou doorbrengen. Na twee dagen wandelen was ik toe aan een douche, maar het enige wat ik had was een rivier met gletsjerwater. Aihh, dat was goed koud. Omdat ik weer de enige was op de kampplek kon niemand  het geschreeuw en gejoel van mij horen.

Dag drie!

Gletsjermeer Arhuaycocha:

Na negen uur lopen kwam ik eindelijk aan in Llamacoral, de laatste slaapplek. Tot nu toe waren de etappes makkelijk gegaan en liep ik het in ongeveer vijf a zes uur  Maar de etappe van vandaag met het uitstapje naar het gletsjermeer duurde toch iets langer dan gedacht. Eerst mijn tentje opgezet en mijn spullen uitgepakt. Daarna was het tijd om mijn drinkwater bij te vullen met de steripen en avondeten te maken:

Dag vier. De laatste dag en hij was weer schitterend. Ik val misschien een beetje in de herhaling, maar ik kom woorden te kort om deze trektocht te beschrijven.

Het einde.. Jammer.

 

De Santa Cruz tocht kan je twee kanten oplopen. Ik ben van Vaqueria naar Cashapampa gegaan omdat je dan minder hoogtemeters hoeft te maken. De Santa Cruz trek was prachtig en er waren nauwelijks toeristen. Een bijzondere ervaring die mij nog lang zal bijblijven.

Na deze trektocht was het tijd om naar Huanchaco bij Trujillo te gaan om daar voor het eerst in mijn leven te gaan surfen!