Mindo en Otavalo

Mindo ligt op ongeveer twee en een half uur rijden van Quito. Aan de volgende foto kan je wel afleiden waarom het een cloud forest is:

Ik sliep in het Bio Hostal en ik kreeg een privékamer voor de prijs van een dormitory als ik een goede review zou schrijven:

Mijn balkon:

Even rondgelopen maar het was vrij rustig in het hostel en ik kon geen dorm vinden. Even later kwamen er twee mannen binnen: Raul, een bioloog uit Spanje die een week in Ecuador was voor twee conventies over natuurbehoud en Marlon, een politieagent uit Brazilië. Na de lunch besloten we om met zijn drieën te gaan ziplinen:

Wohoo!!

Het was die dag goed bewolkt en Mindo is in de verte te zien:

Op dag twee zijn we naar de watervallen vertrokken, Marlon was namelijk gek op watervallen. De dag begon erg mooi:

Lekker door de jungle gelopen. Omdat Mindo op een hoogte van ongeveer 3 kilometer ligt is de temperatuur in deze jungle zeer aangenaam!

Raul beschreef zichzelf als een kind in een snoepwinkel. Hij verbaasde zich over elke plant. Als bioloog was dit een droom die uitkwam. Hier staat raul bij een enorm blad:

Ook de varens waren hier bijzonder groot volgens hem:

Raul was zeer onder de indruk van dit stukje primaire en originele jungle:

We hebben de hele dag door de jungle gelopen en gerend om alle watervallen te kunnen zien. Raul moest die avond namelijk terug naar Quito om naar Guayaquil te vliegen voor een tweede conventie en Marlon vertrok naar Quilotoa. Ik bleef nog een dagje. Die avond kwam ik er helaas achter dat mijn schoenen de toch niet helemaal hadden overleefd. Naast dat ik een trui zocht, moest ik nu dus ook op zoek naar nieuwe schoenen. Dit bleek achteraf nogal lastig omdat kleine mannen ook kleine voeten hebben en ze hier, in Colombia, in Panama en Costa Rica schoenen tot maat 43 verkopen. Uiteindelijk heb ik in Nicaragua mooie schoenen gevonden in maatje 45.

De volgende dag ben ik naar een vlinder, orchideeën en kolibrie tuin gegaan. Schitterend hoe die kleine beestjes in de lucht blijven hangen om suikerwater te drinken:

Aan het einde van de middag was het tijd voor mij om naar mijn laatste bestemming in Ecuador te vertrekken: Otavalo, een klein dorpje in de buurt van de grens met Colombia. Ik besloot dicht bij de grens te overnachten zodat ik de volgende dag met daglicht in Pasto in Colombia zou aankomen (dit deel tussen Colombia en Ecuador staat bekend om de aanwezigheid van de FARC en het wordt zeer streng aangeraden niet in het donker te reizen. Maar het komt zo af en toe ook overdag voor dat een bus wordt gekaapt).

Otavalo zelf is bekend van zijn traditionele markt op zaterdag en zondag, maar ik kwam er helaas maandag aan. Om in Otavalo te komen moest ik omreizen via Quito. Hier twee foto's van Otavalo:

Na een kort nachtje slaap was het op naar Colombia, het land van de koffie, salsa en cocaïne (al was ik niet van plan dat laatste op te zoeken, koffie en salsa waren genoeg).