Het wil namelijk nog wel eens vaak voorkomen dat de bedden niet erg stevig zijn en wanneer de persoon onder je zich omdraait het bed nog enkele seconden blijft naschudden. Verder zijn oordoppen in de hostels geen overbodige luxe omdat er altijd wel één persoon is die snurkt. Het was die nacht een beetje mistig in Quito:
De twee dagen daarop ben ik de stad te voet doorgetrokken. Quito is een prachtige stad met veel mooie historische gebouwen:
Ook deze Zuid Amerikaanse stad staat weer vol met prachtige kerken:
In het hostel werd mij aangeraden niet in het donker de straat op te gaan. Aan mijn vorige foto's kan je zien dat ik die tip niet helemaal heb opgevolgd. Het hostel zit namelijk net in het historische centrum en er lopen genoeg mensen/toeristen in de avond rond. Ik kan me wel voorstellen dat het een ander verhaal wordt wanneer je in je eentje om drie uur in de nacht dronken van de kroeg naar het hostel loopt of dat je een van de buitenwijken bezoekt.
In het historische centrum lopen veel agenten rond, maar ik verbaasde me wel een beetje over hun activiteiten. De meeste agenten staan namelijk bij een verkeerslicht en wanneer het rood wordt lopen ze fluitend en zwaaiend de straat op om te voorkomen dat de auto's door rood rijden. Schijnbaar hebben de mensen hier toch wat moeite met de verkeersregels:
Tijdens een busreis samen met Anne was mijn trui gestolen. Ik was al naar twee winkelcentra's geweest, maar er was één probleem: de gemiddelde man in Ecuador komt bij mij tot borsthoogte en met mijn lengte van 1.90m ben ik hier een beste reus. Alle truien kwamen ergens halverwege mijn onderarmen. Een XXXL kwam in de buurt van mijn pols, maar dat resulteerde in een trui voor minimaal twee personen. Ik ben ook nog even wezen snuffelen op de lokale markt, maar dat hielp ook niet echt:
Ecuador staat bekend om zijn grote hoeveelheid lekker fruit! Maar ik had geen idee wat lekker was. Om dat op te lossen heb ik op de markt een local om tips gevraagd. Hier kwam ik mee thuis:
Geen idee meer wat de namen waren van deze vruchten, maar de oranje die ik hier onder heb opengemaakt was erg lekker! Het ziet er een beetje vies en slijmig uit, maar hij was erg zoet.
De rode vrucht hieronder lijkt een beetje op een mini watermeloen, maar hij smaakte naar iets anders. Was best lekker, maar de vrucht zat vol met harde pitjes waardoor ik het gevoel kreeg dat ik waarschijnlijk morgen een tandarts zou moeten zoeken:
Er zijn veel verschillende soorten bananen te koop in Ecuador (van klein tot zeer groot en van groen naar geel tot roze). Maar het meeste wat je ziet zijn plantano's. Dit zijn een soort bakbananen die je niet rouw kan eten (let daar even op als je bananen wilt kopen, want ze zijn moeilijk te onderscheiden en je kan er last van je buik van krijgen). Hieronder een winkel gespecialiseerd in plantano's:
Veel mensen die Quito bezoeken gaan ook naar Mitad del Mundo, een monument op de evenaar:
Maar na recent onderzoek is men er achter gekomen dat het monument ongeveer 100 meter te veel naar het zuiden ligt. Volgens mijn gps was de echte evenaar hier net naast de witte lijn:
Het monument is leuk om te bezoeken als je tijd over hebt, maar heel bijzonder is het verder niet (een trip naar Mitad del Mundo neemt ongeveer een halve dag in beslag). Quito zelf is veel leuker en heeft meer te bieden. Ik zou het mensen die minder dan drie dagen in Quito zijn afraden.
Na enkele dagen in de hoofdstad was het tijd om naar Mindo te vertrekken, een klein dorpje in een van de laatste delen met nog primitief regenwoud in Ecuador! Ecuador heeft namelijk veel problemen met ontbossing voor de landbouw (van de grens met Peru tot Guayaquil heb ik bananenplantage na bananenplantage gezien, meer dan 200km aan plantages!). Tegenwoordig wordt er weer op sommige delen jungle gepland, maar dit heeft niet de zelfde biodiversiteit als het originele regenwoud. Jammer van dit mooie land.
No comments:
Post a Comment