In Puerto Jimenez kwam ik er al snel achter dat je altijd een reservering nodig had, hoog of laagseizoen. Je kon dit zelf doen, maar aangezien het rangerstation geen geld ontvangt moet je je eerst bij hen inschrijven, dan naar de bank (20 minuten lopen) en dan weer terug naar het rangerstation met het bewijs van betaling (weer 20 minuten lopen en daarna weer 20 minuten terug naar het dorp lopen). Naast het aantal dagen moest je bij de reservering ook aangeven of je daar wou eten (20 Dollar voor ontbijt en 25 Dollar voor lunch en avondeten). Ai, dat is niet echt goedkoop! Dat wordt dus een rugzak vol met eten. Aangezien ik die zelfde middag al naar de ingang van het park wou vertrekken (drie uur met een omgebouwde vrachtwagen) besloot ik dit karwij over te laten aan een reisorganisatie en in de tussentijd mijn kleine daypack klaar te maken en eten te kopen. Naast eten ging er drie liter water mee. Water is hier overal te koop (niet heel erg goedkoop, je betaald al snel een Dollar per anderhalve liter), maar het kraanwater is van goede kwaliteit en net zoals in grote delen van Zuid Amerika heb ik overal in Panama en Costa Rica het water uit de kraan gedronken. Wat me ook opviel in de supermarkten was de prijs voor appels: appels zijn duurder dan mango's of ananassen, je betaald al snel 40 a 50 Dollarcent per appel. Net zoals de dure Amerikaanse pindakaas worden alle appel geïmporteerd. De mango's en ananassen worden lokaal geoogst. Niet veel later zat ik met mijn reservering in de vrachtwagen naar de ingang van het park (ga je in het hoogseizoen, doe dit dan 30 dagen van te voren ipv 1 dag!).
Mijn planning was als volgt: vandaag vertrekken naar de ingang van het park (La Leona Ranger station) en daar bij een camping slapen (de camping bij La Leona was gesloten en ze wisten bij het reisbureau niet of de privecamping met hangmatten 100 meter daarvoor open was, het was dus even afwachten of ik die nacht een slaapplek zou kunnen vinden), de volgende dag om 05:00 het park ingaan om zes uur later aan te komen bij La Sirena Ranger station (je moet zo vroeg lopen ivm met de hoge temperatuur en je ziet in de ochtend meer dieren), de daaropvolgende anderhalve dag te hiken rondom het Rangerstation La Sirena en de vierde en laatste dag weer vroeg in de ochtend terug te lopen naar La Leona.
De rit met de vrachtwagen was prachtig! Wat een schitterende natuur:
Helaas ging de vrachtwagen niet tot de ingang van het park (hij stopte in Carate) en ik moest nog een uur langs het strand lopen naar de camping die misschien niet open was. Onderweg moest ik enkele riviertjes passeren:
Als je dorst had dan waren er genoeg kokosnoten om die dorst te lessem!
Zag ook meteen de functie van een kokosnoot:
Eenmaal bij de camping aangekomen was er niemand. Maar een beetje rondgehangen in de hoop dat er iemand zou komen. De camping lag op een schitterende plek:
Na een mooie zonsondergang was er nog steeds niemand en ik besloot de hangmat die in de open keuken hing maar te gebruiken. Maar eerst avondeten:
Helaas waren mijn sokken nat geworden door een grote golf en mijn t-shirt stonk een beetje. Ongelukkig waren ze na een nacht drogen nog net zo nat als de dag ervoor. Zou dit door de zeemist komen of door de hoge vochtigheid? Helaas had ik maar een paar sokken bij me, dus besloot mijn bergschoenen aan te trekken zonder sokken.
Bij de ingang van het park stond er al een vrouw te wachten. Het was namelijk te gevaarlijk om alleen te lopen (krokodillen, slangen, poema's en jaguars). Ze bleek als kokkin in La Sirena te werken, dus ik had een gratis gids deze ochtend! We vertrokken snel en vijf uur later waren we bij La Sirena ranger station. De hike was prachtig en enorm genoten. Dan liep je over het strand en even later weer door de jungle. Zo nu en dan moesten de schoenen uit om door een riviertje te lopen. Onderweg ook veel dieren gezien: krabben, roofvogels, macaws, spydermonkeys, een racoon en een slang:
Eenmaal aangekomen bij La Sirena mijn mossienet over mijn bed gehangen en wat gegeten. Na wat relaxen was het op naar een riviermonding, want met hoogtij zou je misschien bullsharks kunnen zien die met de golven de rivier inzwommen opzoek naar lekkere visjes. Twee uur bij de riviermonding gewacht, maar helaas geen bullsharks. Daarna was het snel terug, want iedereen moest terug zijn voor 18:00 (nachtwandelingen zijn verboden). Hier enkele fotos van het rangerstation, mijn bed en mijn avondmaaltijd:
Om 20:00 stopt de generator er mee en is het volledig donker in het het rangerstation. De meeste mensen liggen op dat moment al in bed omdat de wekker meestal r04:00 weer gaat! In de ochtend zie je meer dieren, is de temperatuur aangenamer en heb je minder kans op regen. Ik lag ook in bed, want ik wou om 05:00 weer bij de riviermonding staan opzoek naar bullsharks. Helaas kwam het met bakken uit de hemel. Maar dan ook echt met bakken uit de hemel. Een zware Nederlandse regenbui is hier helemaal niks bij!! Het lijkt wel alsof de lucht een enorme waterval is. Pffhh, ik had niet heel veel zin om met dit weer twee uur te wachten op bullsharks. Toen maar besloten weer verder te slapen en even te wachten op droger weer (de regenbuien zijn meestal van korte duur). Helaas regende het rond 11:00 nog steeds, maar gelukkig een stuk minder erg. Aangezien ik morgen in de ochtend weer terug ging besloot ik toch maar naar buiten te gaan. T-shirt, korte broek en slippers. De slippers gingen al snel uit, want dat liep voor geen meter in de modder en ik ging verder op blote voeten in de jungle. Hier enkele fotos:
Het was soms lastig de weg te vinden, omdat de paden riviertjes werden, maar niet elk riviertje een pad was.. Onderweg nog wat howlermonkeys tegengekomen, maar verder niet veel gezien. Het lopen op blote voeten was heerlijk. Voelde me soms een beetje George of the Jungle. Langzaam regende het steeds minder en eenmaal terug bij het rangerstation zag ik dat er iets bijzonders was aan de groep mensen in het gras:
Een Tapir!
Na de lunch vertrok ik weer de jungle in. Een ranger had me afgeraden om op blote voeten te lopen ivm met de slangen, spinnen en schorpioenen. Na enkele minuten wikken en wegen toch maar vertrokken met mijn schoenen aan (zonder sokken, want die waren nog steeds drijf nat). Het was een beetje lastig om mijn droge schoenen droog te houden. Onderweg weer spydermonkeys gezien en een miereneter. Halverwege maar besloten mijn schoenen uit te doen, want dit liep voor geen meter met die modder en gewoon even goed opletten waar ik mijn voeten zou neerzetten.
Voor het eten nog even naar de riviermonding gelopen voor de bullsharks, maar de rivier was nu zo woest door al dat regenwater dat ik geen bullsharks zag. Wie weet morgen meer geluk.
Weer vroeg naar bed en om 04:00 er uit. Helaas weer geen bullsharks gezien. Wie weet een andere keer!
Om 16:00 ging de collectivo van Carate weer terug naar Puerto Jimenez. Van La Sirena naar La Leona was vijf uur lopen en van La Leona naar Carate was een uur lopen. Ik nam een uurtje extra voor de zekerheid, dus zou om 09:00 moeten vertrekken. Maar om 07:00 was het hoogtij. Ik zou dus twee uur na hoogtij door de rivier moeten lopen die nu extra hoog stond door de enorme regenval. Dat zou spannend worden. Onderweg naar de plek waar je de rivier doorkruist hoorde ik opeens een enorm gesis en ik keek op en zag dit:
Een krokodil! Ik had gehoord dat die hier zaten, maar had er nog geen gezien. Een stuk verderop zag ik er nog een. Hum, ik moest dus deze rivier door die vol zat met krokodillen (en eventueel bullsharks):
Dat voelde niet heel prettig en ik had geen idee hoe diep de rivier was. Eerst even goed om me heen gekeken. Gelukkig, geen krokodillen of haaien te zien. Toen mijn tas op mijn hoofd en lopen maar. Langzaam liep ik naar de overkant en het werd gelukkig niet dieper dan net boven mijn knieën. Overleefd!! Daarna was het snel verder, want deze waterkruising had wat langer geduurd dan verwacht.
De stranden waren nu een stuk minder mooi door alle rotzooi van de rivieren. Hier enkele fotos van de tocht terug:
Veel krabben, hagedissen, eekhorens en racoons gezien. Ook nog vier Macaws. Best wel bijzonder dat deze dieren altijd in paartjes vliegen. Je ziet ze bijna nooit alleen. Ze zien er prachtig uit, maar maken een verschrikkelijk lelijk gekrijs.
Ik had snel gelopen en ik was anderhalf uur te vroeg voor de collectivo. Na 15 minuten wachten zag ik vier Amerikanen in een auto stappen die ik onderweg ook had gezien. Hebben jullie toevallig een plekje vrij?? Natuurlijk! 40 minuten later was ik in Puetro Jimenez, ipv van de drie uur die de collectivo er over doet. Eenmaal in Puerto Jimenez was mijn eerste stop de supermarkt. Had namelijk redelijk trek gekregen en al mijn eten was al lang op die dag.
Na een kort nachtje was het op naar Quepos, een stadje dichtbij het nationale park Manuel Antonio. De enige bus met een directe verbinding vertrok namelijk om 05:00.. De afgelopen vier dagen was ik dus rond 04:00 wakker en daar zou in het nationale park Manuel Antonio geen einde aan komen. Binnenkort meer over Manuel Antonio.
Trouwens, meestal is lang zijn een voordeel. Helaas geldt dat niet voor de meeste vliegtuigen en de lokale bussen hier:
Mijn knieën zaten vastgeklemd tussen de twee stoelen. Was alles behalve comfortabel. Nog een tip voor iedereen die de jungle in gaat: neem twee setjes kleren mee. Een setje dat nat is (en blijft) en een droog setje voor de avonden en nachten. Ja, het is in de ochtend even slikken als je na een koude douch je moet afdrogen met een natte handdoek en vervolgens je natte kleren weer moet aantrekken, maar diezelfde avond ben je blij dat je iets droogs hebt!
Adios
No comments:
Post a Comment