Leon

Net zoals Granada heeft Leon ook mooie koloniale gebouwen, al zijn het er wel wat minder. Hier enkele fotos van de highlites:

Ja, wat te doen als je moe bent tijdens het werken? Dan doe je toch gewoon even een dutje!

Dit zie je hier wel vaker. Zijn ze bang dat de handrem of versnelling niet meer werkt?

Maar ik was niet in Leon voor het centrum, maar voor twee vulkanen: Cerro Negro en Telica. Om wat tijd te besparen en een stad aan mijn lijstje toe te kunnen voegen (Estelie) heb ik besloten in de ochtend van Cerro Negro naar beneden te gaan met een soort van snowboard en in de middag/avond Telica te beklimmen.

Het vulcano boarden is erg populair in Leon en je gaat met grote groepen de berg op. Ik schat dat ongeveer 100 mensen per dag de vulkaan bemeesteren met verschillende organisaties. Hier enkele fotos:

Cerro Negro (de naam zegt het al: de zwarte berg):

Mijn snowboard:

De groep:

De krater van Cerro Negro, een van de meest actieve vulkanen van Centraal Amerika  (sinds 1850 is hij al 23 keer uitgebarsten). Rechts zie je een krater in de krater (komt door de laatste uitbarsting in 1999):

Een andere groep die naar beneden gaat:

Veel insecten op de vulkaan:

Cordillera de los Maribios die uit meerdere vulkanen bestaat:

De nieuwste krater. Als je een klein gat maakt in de grond dan voel je de hitte van de vulkaan:

Getting ready for some action! Niet iedereen ging op een snowboard naar beneden (op de andere plank zat je in plaats van staan). De toffe kleding was ter bescherming (incl. knie en polsbescherming, bril en handschoenen):

Het snowboarden viel redelijk tegen omdat je enorm veel weerstand kreeg van het vulkaansteen. Verder zit je vast aan je snowboard met drie bandjes, wat je alles behalve controle geeft. Desondanks was het erg leuk om te doen! Eenmaal beneden een foto van iemand anders gemaakt die zittend naar beneden kwam. Je zou zittend een snelheid van 70km/h moeten kunnen halen, maar niemand kwam daar in de buurt:

De helling van de vulkaan:

Na een leuke ochtend met een gezellige groep was het snel terug naar Leon. Ik had 45 minuten om me klaar te maken voor de tocht naar Talica. In tegenstelling tot Cerron Negro beklimmen maar enkele mensen Talica en samen met een Nederlands stel en een gids waren we de enige. Twee fotos onderweg naar Talica:

Talica ligt niet heel veel verder weg dan Cerro Negro, maar door de enorm slechte weg (alleen met 4x4 te bereiken) duurde het veel langer om er te komen. Na een korte pauze aan de voet van de vulkaan begon de tocht. Er was niet echt een pad en het was lekker klimmen en klauteren.

Je moest wel even goed kijken waar je elke voet neer wou zetten:

Na anderhalf uur waren we boven. Vanuit de krater kwamen er grote zwavelwolken naar boven. Je kon de geur van rotte eieren goed ruiken en als je te lang bij de rand bleef begon je te huilen en hoesten. We konden al wat rode stipjes in de verte zien: LAVA!! Eindelijk. We zouden tot na zonsondergang blijven, zodat je het lava beter kon zien. De zonsondergang was adembenemend!

En toen was het donker! Helaas geen grote en spectaculaire lavarivieren maar kleine poeltjes waar het lava een beetje in borrelt. Erg mooi om te zien. 

Rond een uurtje of negen was ik weer thuis, goed moe van de lange dag. Helaas moest ik nog inpakken, want de dag erna zou ik naar Matagalpa vertrekken, een stadje in het noorden met veel landbouw. Het snowboarden van een vulkaan en vervolgens lava zien was erg leuk en had dit absoluut niet willen missen. Voor het snowboarden vroeg men een vergoeding van 20 dollar, de vulkaan Talica was iets duurder: 40 dollar.

Helaas zit mijn blogtijd er weer op. Nog drie weken te gaan. Ik vraag me af of ik in drie weken nog mijn blogachterstand kan bijwerken, vooral omdat er nog zo veel mooie dingen in Mexico te zien zijn en ik op dit moment enkele plekken moet overslaan omdat ik niet genoeg tijd meer heb. Mijn fotos (zie ook het tweede album op Picasa) en google maps kaartje lopen gelukkig wel redelijk synchroon voor de nieuwsgierige mensen. Adios!