Lago de Atitlan

Lago de Atitlan, een groot zoetwatermeer met twee grote vulkanen. Ik had een strakke planning omdat ik nog heel veel van Guatemala en Mexico wou zien in mijn laatste drie weken van mijn avontuur. Ik was nu al meer dan zes en een halve maand onderweg en het einde begon nu heel snel te naderen. Dag 1 was voor de reis van Antigua naar Santa Cruz de la Laguna aan het meer en een beetje relaxen. Hier enkele foto's van het meer bij het hostel (La Iguana Perdida, de luie leguaan):

In het kleine dorpje kan je niet veel meer kopen dan brood, bananen en natuurlijk heel veel snoep en frisdrank. Dit laatste viel mij erg op. Op elke hoek van de straat staat wel een kraampje waar ze snacks en frisdrank verkopen en elke keer dat de bus stopt stroomt die vol met mensen die hetzelfde in de bus willen verkopen. De locals maken hier gretig gebruik van en zijn over het algemeen niet erg slank (over het algemeen zijn de vrouwen dikker dan de mannen). Op het pleintje waren de jongeren voetbal aan het spelen:

De tweede dag vertrok ik naar Santiago de Atitlan aan de overkant van het meer. Mijn vader heeft hier vroeger een radiostation verbouwd en volgens het internet zou het radiostation nog bestaan. Om bij het radiostation uit te komen moest ik eerst door het centrum van Santiago. Het was er lekker druk en je ziet hier nog veel mensen in traditionele klederdracht (daar staat dit dorp om bekend). Ik was blij verrast dat ik de enige toerist was:

 

Voor een mooi prijsje kon ik mijn rugzak helemaal vullen met lekker fruit. Ik heb nog nooit zo veel fruit gegeten als in de afgelopen maanden. Het is erg lekker en heel goedkoop hier.

Bij het radiostation moest ik even rondvragen, maar uiteindelijk vond ik iemand die mijn vader herkende. Even later vertrokken we naar het huis van zijn broer die veel met mijn vader samen had gewerkt. Helaas was hij niet thuis, maar zijn vrouw herkende mijn vader ook. Het nieuwe radiostation:

De kerk waar het radiostation vroeger in heeft gezeten.

Leuk om te zien dat mensen hier mijn vader nog herkennen! Hij was schijnbaar de beste geluidstechnicus die ze ooit hebben gehad.

De volgende dag stond er een hike op het programma, van Santa Cruz naar San Marcos via de rand van het meer. Het was een schitterende wandeling en op sommige momenten leek het alsof ik in Italië was:

Een oud vrouwtje in traditionele kleding. Ik heb meerdere locals gevraagd of ik een foto van hen mocht maken, maar niemand was geïnteresseerd. Uiteindelijk maar een foto genomen toen dit vrouwtje niet keek.

 

Een visser die onderwaterplanten verzamelt:

 

Lago de Atitlan was schitterend en ik heb er erg van genoten. Het is hier lekker relaxed en het hostel La Iguana Perdida is een echte aanrader. Ik had hier best langer kunnen blijven maar de volgende bestemming zou ook erg bijzonder zijn: Semuc Champey.